معرفی وبلاگ
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا.....
یاریم کن نگاهم...
در افق این فضای مجازی...
جز برای تو....نبیند
و انگشتانم ...
جز برای تو ...
کلیدی را فشار ندهند...
***********************
وقتی به علاوه خدا باشی منهای هر چیزی زندگی می کنی.
***********************
میلیون ها زن ایرانی در انقلاب سال 1357 با قدرت هر چه تمام تر پا در صحنه نهادند. حضور زنان در به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی چندین شکل داشت. برخی اخبار را گردآوری یا جزوه هایی را توزیع می کردند، بقیه به فعالان سیاسی مورد حمله یا زخمی ها پناه می دادند، بسیاری فعالانه در خیابان ها به راهپیمایی و تظاهرات می پرداختند، برخی تا آن جا پیش رفتند که در سنگر سازی در برابر نیروهای رژیم طاغوت کمک می کردند و حتی تعدادی از آنان اسلحه به دست گرفتند و به مبارزه پرداختند.
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 2114536
تعداد نوشته ها : 4398
تعداد نظرات : 99
...
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
إنِ استَطَعتَ أن تُحافِظَ عَلى لَيلَةِ الفِطرِ ولَيلَةِ النَّحرِ و ... فَافعَل ، وأكثِر فيهِنَّ مِنَ الدُّعاءِ وَالصَّلاةِ وتِلاوَةِ القُرآنِ؛
اگر بتوانى شب عيد فطر و شب عيد قربان و... را مراقبت كنى، چنان كن و در اين شب ها دعا و نماز و قرآن، بسيار بخوان.
اگر بتوانى شب عيد فطر و شب عيد قربان و... را مراقبت كنى، چنان كن و در اين شب ها دعا و نماز و قرآن، بسيار بخوان.
كُلُّ عَينٍ ساهِرةٌ يَومَ القِيامةِ إلّا ثلاثَ عُيونٍ: عَينٌ سَهِرَت في سَبيلِ اللّهِ، وعينٌ غَضَّت عَن مَحارمِ اللّهِ، وعَينٌ فاضَت مِن خَشية اللّهِ؛
تمام چشمها در روز قيامت گريان و چون چشمه روانند مگر سه چشم: چشم بيدارى كشيده در راه خدا و چشم فروهشته از حرام هاى الهى و چشم اشك بار از ترس خدا
تمام چشمها در روز قيامت گريان و چون چشمه روانند مگر سه چشم: چشم بيدارى كشيده در راه خدا و چشم فروهشته از حرام هاى الهى و چشم اشك بار از ترس خدا
خِيَارُ أُمَّتِي الْمُتَأَهِّلُونَ، وَ شِرَارُ أُمَّتِي الْعُزَّابُ؛
بهترين‌هاي امّت من، ازدواج‌‌كرده‌ها هستند و بدترين‌هاي امّت من مجرّدها.
بهترين‌هاي امّت من، ازدواج‌‌كرده‌ها هستند و بدترين‌هاي امّت من مجرّدها.
الحَوائجُ تُطلَبُ بِالرَّجاءِ، وهِيَ تَنزِلُ بِالقَضاءِ، والعافِيةُ أحسَنُ عَطاءٍ؛
حاجتها به اميد طلبيده و [مطابق] با قضاى الهى برآورده مي‌شود، و عافيت بهترين عطا[ى الهى] است.
حاجتها به اميد طلبيده و [مطابق] با قضاى الهى برآورده مي‌شود، و عافيت بهترين عطا[ى الهى] است.
مُرُوا الأَحداثَ بِالمِراءِ وَالجِدالِ، وَالكُهولَ بِالفِكرِ، وَالشُّيوخَ بِالصَّمتِ؛
جوانان را به مباحثه و جدال [علمى]، و ميانسالان را به انديشيدن، و پيران را به سكوت، فرمان دهيد
جوانان را به مباحثه و جدال [علمى]، و ميانسالان را به انديشيدن، و پيران را به سكوت، فرمان دهيد
بر شما باد به تفكر؛ كه تفكر مايه حيات قلب شخص بصير و كليد درِ حكمت است
.عَلَيكم بِالفِكرِ، فَإنَّهُ حَياةُ قَلبِ البَصيرِ ومَفاتيحُ أبوابِ الحِكمَةِ؛
إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهدرهاى آسمان در اولين شب ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب آن بسته نخواهد شد.
خير برسان و سخن نيك بگو و سست رأى و فرمان‌برِ هر كس مباش .
خشم گرفتن بر كسى كه تسلطى بر او ندارى، ناتوانى و بر كسى كه تسلط دارى پستى است.
الغَضَبُ على مَن لَم تَملِك عَجزٌ، وعَلى مَن تَملِكُ لؤمٌ؛
دانشمندى كه از دانشش استفاده مي‌شود، از هزار عابد بهتر است.
عالِمٌ يُنتَفَعُ بِعِلمِهِ خَيرٌ مِن ألفِ عابِدٍ؛
مَن سَمَحَت نَفسُهُ بِالعَطاءِ استَعبَدَ أبناءَ الدُّنيا؛
.قَدِّموا خَيرا تَغنَموا، وأخلِصوا أعمالَكُم تَسعَدوا؛
كانَت اُمُّ جَعفَرٍ الكِلابِيَّةُ تَندُبُ الحُسَينَ عليه السلام وتَبكيهِ وقَد كُفَّ بَصَرُها ، فَكانَ مَروانُ وهُوَ والِ المَدينَةِ يَجيءُ مُتَنَكِّرا بِاللَّيلِ حَتّى يَقِفُ ، فَيَسمَعُ بُكاءَها و نَدبَها؛اُمّ جعفر كِلابى (امّ البنين)،
براى حسين عليه السلام مرثيه مى سراييد و مى گريست تا اين كه چشمانش نابينا شد. مروان ، حاكم مدينه، به صورت ناشناس مى آمد و پشتِ در مى ايستاد و به گريه و مرثيه سرايى او گوش مى داد.
انَّ اللّهَ جَبَلَ قُلوبَ عِبادِهِ عَلى حُبِّ مَن أحسَنَ إلَيها، وبُغضِ مَن أساءَ إلَيها
؛خداوند دلهاى بندگانش را بر اين سرشته است كه هر كه به آنها خوبى كند، دوستش بدارند و هر كه به آنها بدى كند، دشمنش بدارند.
سَيِّدي... إلَيكَ المُشتَكى، وأنتَ المُستَعانُ والمُرتَجى؛مولاي من!... مرجع شكايات، تويى و از تو بايد يارى خواست و به تو بايد اميد بست.
امَّا ابنَتي فاطِمَةُ... هيَ ثَمَرَةُ فُؤادي، وهيَ روحِيَ الَّتي بَينَ جَنبَيَّ، وهِيَ الحَوراءُ الإِنسِيَّةُ؛
اما دخترم، فاطمه، همانا سَرور زنان جهان از آغاز تا پايان است. او پاره تنم، نور چشمم، ميوه دلم، روح و جانم و حوريه‌اى به صورت انسان است.
مَنِ استَوى يَوماهُ فَهُوَ مَغبونٌ، ومَن كانَ آخِرُ يَومَيهِ شَرَّهُما فَهُوَ مَلعونٌ؛
آن كه دو روزش برابر باشد زيان‌ديده است، و آن كه دومين روزش بدتر باشد، نفرين شده است.
آن كه دو روزش برابر باشد زيان‌ديده است، و آن كه دومين روزش بدتر باشد، نفرين شده است.
الدُّنيا ساعَةٌ فَاجعَلها طاعَةً؛
دنيا يك ساعت است؛ آن را براى اطاعتِ خداوند قرار ده.
دنيا يك ساعت است؛ آن را براى اطاعتِ خداوند قرار ده.
نَحنُ خُزّانُ اللّهِ عَلى عِلمِهِ وغَيبِهِ وحِكمَتِهِ، وأوصِياءُ أنبِيائِهِ، وعِبادٌ مُكرَمون
ما گنجوران خداونديم در علم و غيب و حكمت او و اوصياى پيامبرانش و بندگان ارجمند او هستيم.
أدنَى الإسرافِ هِراقَةُ فَضلِ الإناءِ ؛
كم ترين اندازه اسراف، دور ريختن ته مانده ظرف (غذا يا آب) است .
شيعه ي ما كسي است كه از ما پيروي كند و پا جاي ما بگذارد و به كردار ما اقتدا كند.
مَن تعدّي في طَهورِهِ كانَ كَناقِضِهِ
هر كه در مصرف آب (وضو و غسل) زيادهروي كند، مانند كسي است كه وضو و غسل خود را باطل كند
إذا نَشِطَتِ القُلوبُ فأودِعُوها وإذا نَفَرَت فَوَدِّعوها
دل چون در نشاط است (معرفت) را به آن واسپاريد، و چون در گريز است آن را واگذاريد
مَن رَكِبَ ظَهَر الباطِلِ نَزَلَ بِهِ دارَ النَّدامَةِ
هر كه بر مركب باطل نشيند، در سراي پشيماني فرودش آورد
التَّواضُعُ نِعمَةٌ لايُحسَدُ عَلَيها
فروتني نعمتي است كه بر آن حسد نبرند
إنَّ الوصولَ إلَي اللَّهِ سَفَرٌ لايُدرَكُ إلاّ بِامتِطاءِ اللَّيلِ
وصال خداوند سفري است كه جز با مركب شب زندهداري به دست نميآيد
إيّاكَ و الإذاعَةَ و طَلَبَ الرِّئاسَةِ ، فَإنَّهُما يَدعُوانِ إلَي الهَلَكَةِ
از افشاي اسرار و رياستطلبي بپرهيز كه اين دو [آدمي را] به هلاكت ميكشانند
مَن لَم يَتَّقِ وُجُوهَ النّاسِ لَم يَتَّقِ اللَّهَ
آن كه از مردم پروا نكند ، از خدا نيز پروا نميكند
ما أقبَحَ بِالمُؤمِنِ أن تَكونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ
چه زشت است براي مؤمن كه خواستهاي داشته باشد كه او را به خواري كشاند
ما نَقولُ في رَجُلٍ يَصومُ نَهارَهُ و يَقُومُ لَيلَهُ كُلَّهُ ، لا يَتَكلَّمُ و لايَتَشاغَلُ بِغَيرِ العِبادَةِ
چهبگوييم در باره كسي كه روزها را روزه ميگيرد و تمام شب را به عبادت بهسرميآورد و جز به عبادت سخني نميگويد و به كاري نميپردازد
بَري مِنَ العَيبِ ، أمينٌ عَلَي الغَيبِ ، كَثيرُ الحِباءِ ، كَريمُ الوَفاءِ
امام عسكري(ع) از هرگونه عيب به دور و بر غيبْ امين، بسيار بخشنده و نيكووفاكننده بود