معرفی وبلاگ
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا.....
یاریم کن نگاهم...
در افق این فضای مجازی...
جز برای تو....نبیند
و انگشتانم ...
جز برای تو ...
کلیدی را فشار ندهند...
***********************
وقتی به علاوه خدا باشی منهای هر چیزی زندگی می کنی.
***********************
میلیون ها زن ایرانی در انقلاب سال 1357 با قدرت هر چه تمام تر پا در صحنه نهادند. حضور زنان در به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی چندین شکل داشت. برخی اخبار را گردآوری یا جزوه هایی را توزیع می کردند، بقیه به فعالان سیاسی مورد حمله یا زخمی ها پناه می دادند، بسیاری فعالانه در خیابان ها به راهپیمایی و تظاهرات می پرداختند، برخی تا آن جا پیش رفتند که در سنگر سازی در برابر نیروهای رژیم طاغوت کمک می کردند و حتی تعدادی از آنان اسلحه به دست گرفتند و به مبارزه پرداختند.
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 2112697
تعداد نوشته ها : 4398
تعداد نظرات : 99
...
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
«رجب ماه بزرگ خداست و هیچ ماهی در حرمت و فضیلت به پایه آن نمی رسد
و قتال با کافران در این ماه حرام است،
آگاه باشید که رجب ماه پروردگار است و شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است
و اگر کسی در ماه رجب حتی یک روز روزه بدارد
خدا را از خود خشنود ساخته و خشم الهی از او دور میگردد .»
تَهویِنُ الذَّنبِ اَعظَمُ مِن رُکُوبِ الذَّنبِ؛
کوچک انگاشتن گناه، از ارتکاب گناه بزرگتر است.
الجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ
وحدت مایه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است.
مَن أضَرَّ بِشَى ءٍ مِن طَریقِ المُسلِمینَ فَهُوَ لَهُ ضامِنٌ؛هر کس بخشى از راه عبور مسلمانان را تباه کند، ضامن آن است
الصَّلاةُ...زادٌ لِلمُؤمِنِ مِنَ الدُّنیا إلَى الآخِرَةِ، وشَفیعٌ بَینَهُ وبَینَ مَلَکِ المَوتِ، واُنسٌ فی قَبرِهِ، وفِراشٌ تَحتَ جَنبِهِ، وجَوابٌ لِمُنکَرٍ ونَکیرٍ؛
نماز توشه آخرت مؤمن از دنیا، شفیع میان او و فرشته مرگ، مونس در قبر او، بستر زیر او و پاسخ منکر و نکیر [در قبرش] است
نماز توشه آخرت مؤمن از دنیا، شفیع میان او و فرشته مرگ، مونس در قبر او، بستر زیر او و پاسخ منکر و نکیر [در قبرش] است
تَکونُ صَلاةُ العَبدِ عِندَ المَحشَرِ تاجًا عَلى رَأسِهِ، ونورًا عَلى وَجهِهِ، ولِباسًا عَلى بَدَنِهِ، وسِترًا بَینَهُ وبَینَ النّار؛
در محشر، نماز بنده تاج سرش، نورى بر چهرهاش، پوشش تنش، و مانع میان او و آتش است.
در محشر، نماز بنده تاج سرش، نورى بر چهرهاش، پوشش تنش، و مانع میان او و آتش است.
الصلاة... جَوازًا عَلَى الصِّراطِ، ومِفتاحًا لِلجَنَّةِ، ومُهورًا لِحورِ العینِ، وثَمَنًا لِلجَنَّةِ؛
نماز برگه عبور از صراط، کلیدى براى بهشت، مَهریه حورالعین و بهاى بهشت است
نماز برگه عبور از صراط، کلیدى براى بهشت، مَهریه حورالعین و بهاى بهشت است
بِالصَّلاةِ یَبلُغُ العَبدُ إلَى الدَّرَجَةِ العُلیا؛ لِأَنَّ الصَّلاةَ تَسبیحٌ وتَهلیلٌ وتَحمیدٌ وتَکبیرٌ وتَمجیدٌ وتَقدیسٌ وقَولٌ ودَعوَةٌ؛
بنده با نماز در فراز می‌آید؛ زیرا نماز، تسبیح و تهلیل (لا إله إلّا اللَّه گفتن و گواهى دادن به یکتایى خدا) و تحمید و تکبیر (سپاس و بزرگداشت) و گرامیداشت و پاک داشتن و سخن گفتن [باخدا] و دعاست.
بنده با نماز در فراز می‌آید؛ زیرا نماز، تسبیح و تهلیل (لا إله إلّا اللَّه گفتن و گواهى دادن به یکتایى خدا) و تحمید و تکبیر (سپاس و بزرگداشت) و گرامیداشت و پاک داشتن و سخن گفتن [باخدا] و دعاست.
ما مِن شَیءٍ أحَبَّ إلَى اللّهِ تَعالى مِن شابٍّ تائِبٍ، وما مِن شَیءٍ أبغَضَ إلَى اللّهِ تَعالى مِن شَیخٍ مُقیمٍ عَلى مَعاصیهِ؛
هیچ چیز نزد خداوند متعال، محبوبتر از جوانِ توبه کننده نیست؛ و هیچ چیز نزد خداوند، مبغوضتر نیست از پیرى که بر نافرمانى خدا اصرار می‌ورزد
هیچ چیز نزد خداوند متعال، محبوبتر از جوانِ توبه کننده نیست؛ و هیچ چیز نزد خداوند، مبغوضتر نیست از پیرى که بر نافرمانى خدا اصرار می‌ورزد
مَن تَعَلَّمَ فی شَبابِهِ کانَ بِمَنزِلَةِ الوَشمِ فِی الحَجَرِ، ومَن تَعَلَّمَ وهُوَ کَبیرٌ کانَ بِمَنزِلَةِ الکِتابِ عَلى وَجهِ الماءِ؛
آن که در جوانی‌اش بیاموزد، آموخته‌اش مانند نقش بر سنگ است و آن که در بزرگسالى بیاموزد، مانند نوشتن بر روى آب باشد.
آن که در جوانی‌اش بیاموزد، آموخته‌اش مانند نقش بر سنگ است و آن که در بزرگسالى بیاموزد، مانند نوشتن بر روى آب باشد.
اِتَّقُوا مَعاصِیَ الخَلَواتِ فَإنَّ الشّاهِدَ هُوَ الحاکِمُ؛
از گناهان پنهانى بپرهیزید؛ که آن که شاهد است، داور نیز هست.
از گناهان پنهانى بپرهیزید؛ که آن که شاهد است، داور نیز هست.
صَنائِعُ المَعروفِ تَقی مَصارِعَ السّوءِ... وکُلُّ مَعروفٍ صَدَقَةٌ؛
کارهاى نیک، جلوى حوادث بد را می‌گیرند... و هر کار نیکى، صدقه است
کارهاى نیک، جلوى حوادث بد را می‌گیرند... و هر کار نیکى، صدقه است
إنَّکَ إن أطَعتَ اللّهَ نَجّاکَ و أصلَحَ مَثواکَ؛
اگر خدا را فرمان برى، رستگارت کند و جایگاهت را نیکو گردانَد.
اگر خدا را فرمان برى، رستگارت کند و جایگاهت را نیکو گردانَد.
إنَّ أجوَدَ النّاسِ مَن أعطى مَن لا یَرجوهُ، وَإنَّ أعفَى النّاسِ مَن عَفا عِندَ قُدرَتِهِ، وَإنَّ أفضَلَ النّاسِ مَن وَصَلَ مَن قَطَعَهُ؛
بخشنده‌ترینِ مردم کسى است که به آن که از او امیدى نمی‌برد، عطا می‌کند و باگذشت‌ترینِ مردم کسى است که هنگام قدرتش درمی‌گذرد و برترینِ مردم کسى است که به آن که از او گسسته، می‌پیوندد
بخشنده‌ترینِ مردم کسى است که به آن که از او امیدى نمی‌برد، عطا می‌کند و باگذشت‌ترینِ مردم کسى است که هنگام قدرتش درمی‌گذرد و برترینِ مردم کسى است که به آن که از او گسسته، می‌پیوندد
فی فَضلِ زِیارَةِ الحُسَینِ علیه السلام : إنَّ الإِجابَةَ تَحتَ قُبَّتِهِ ، وَالشِّفاءَ فی تُربَتِهِ ، وَالأَئِمَّةَ مِن وُلدِهِ؛
در بیان فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام ـ مستجاب شدن دعا ، زیر گنبد او ، و شفا ، در تربت اوست و امامان ، از نسل اویند.
در بیان فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام ـ مستجاب شدن دعا ، زیر گنبد او ، و شفا ، در تربت اوست و امامان ، از نسل اویند.
مَن باتَ عِندَ قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام لَیلَةَ عاشوراءَ ، لَقِیَ اللّهَ یَومَ القِیامَةِ مُلَطَّخا بِدَمِهِ ، وکَأَنَّما قُتِلَ مَعَهُ فی عَصرِهِ؛
هر کس شب عاشورا، نزد قبر حسین علیه السلام بماند، روز قیامت، خدا را دیدار مى کند، در حالى که به خونش آغشته است و گویى که در روزگار امام علیه السلام با او شهید شده است.
هر کس شب عاشورا، نزد قبر حسین علیه السلام بماند، روز قیامت، خدا را دیدار مى کند، در حالى که به خونش آغشته است و گویى که در روزگار امام علیه السلام با او شهید شده است.
مَن قَبِلَ عَطاءَکَ فَقَد أعانَکَ عَلَى الکَرَمِ؛
آن که عطایت را بپذیرد، تو را بر کرم کردن یارى داده است.
آن که عطایت را بپذیرد، تو را بر کرم کردن یارى داده است.
مَنِ اتَّکَلَ عَلى حُسنِ اختِیارِ اللّهِ جَلَ وعزَّ لَهُ، لَم یَتَمَنَّ أنَّهُ فی غَیرِ الحالِ الَّتِی اختارَهَا اللّهُ تَعالى لَهُ؛
کسى که به حسن انتخابِ خداى متعال اعتماد دارد، حالتى جز آنچه را خداى متعال برایش خواسته است، آرزو نمی‌کند.
کسى که به حسن انتخابِ خداى متعال اعتماد دارد، حالتى جز آنچه را خداى متعال برایش خواسته است، آرزو نمی‌کند.
الشَّرَفُ فی التَّواضُعِ، والعِزُّ فی التَّقوى، والغِنى فی القَناعةِ؛
شرافت در فروتنى، عزّت در تقوا، و بی‌نیازى در قناعت است.
شرافت در فروتنى، عزّت در تقوا، و بی‌نیازى در قناعت است.
إِنَّ مِنَ العِبادَةِ لِینَ الکَلامِ وَ إفشاءَ السَّلامِ؛
از جمله عبادتها، نرمىِ کلام و آشکار کردن سلام است
از جمله عبادتها، نرمىِ کلام و آشکار کردن سلام است
البِرُّ ما طابَت بِهِ النَّفسُ وَاطمَأَنَّ إلَیهِ القَلبُ، وَالإِثمُ ما جالَ فِی النَّفسِ وتَرَدَّدَ فِی الصَّدرِ؛
نیکى، آن است که جان با آن آرام گیرد و دل با آن اطمینان یابد؛ و گناه آن است که در درون، اضطراب پدید آورد و در سینه، تردید.
نیکى، آن است که جان با آن آرام گیرد و دل با آن اطمینان یابد؛ و گناه آن است که در درون، اضطراب پدید آورد و در سینه، تردید.
مُردن، آرى! و تن به پستى دادن، نه! و به اندک ساختن، آرى! و به این و آن متوسّل شدن، نه!