معرفی وبلاگ
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا.....
یاریم کن نگاهم...
در افق این فضای مجازی...
جز برای تو....نبیند
و انگشتانم ...
جز برای تو ...
کلیدی را فشار ندهند...
***********************
وقتی به علاوه خدا باشی منهای هر چیزی زندگی می کنی.
***********************
میلیون ها زن ایرانی در انقلاب سال 1357 با قدرت هر چه تمام تر پا در صحنه نهادند. حضور زنان در به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی چندین شکل داشت. برخی اخبار را گردآوری یا جزوه هایی را توزیع می کردند، بقیه به فعالان سیاسی مورد حمله یا زخمی ها پناه می دادند، بسیاری فعالانه در خیابان ها به راهپیمایی و تظاهرات می پرداختند، برخی تا آن جا پیش رفتند که در سنگر سازی در برابر نیروهای رژیم طاغوت کمک می کردند و حتی تعدادی از آنان اسلحه به دست گرفتند و به مبارزه پرداختند.
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 2117877
تعداد نوشته ها : 4398
تعداد نظرات : 99
...
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
هنگام سپيده دم خروس سحري
داني كه چرا همي كند نوحه گري
يعني كه نمودند در آيينه صبح
كز عمر شبي گذشت و تو بي خبري
خيام
داني كه چرا همي كند نوحه گري
يعني كه نمودند در آيينه صبح
كز عمر شبي گذشت و تو بي خبري
خيام
بر خير و مخور غم جهان گذران
خوش باشو دمي به شادماني گذران
در طبع جهان اگر وفايي بودي
نوبت به تو خود نيامدي از دگران
خيام
خوش باشو دمي به شادماني گذران
در طبع جهان اگر وفايي بودي
نوبت به تو خود نيامدي از دگران
خيام
اي صاحب فتوا ز تو پركارتريم
با اين همه مستي زتو هُشيار تريم
تو خون كسان خوري و ما خون رزان
انصاف بده كدام خونخوار تريم؟
خيام
با اين همه مستي زتو هُشيار تريم
تو خون كسان خوري و ما خون رزان
انصاف بده كدام خونخوار تريم؟
خيام
از جمله رفتگان اين راه دراز
باز آمده اي كو كه به ما گويد باز
هان بر سر اين دو راهه از سوي نياز
چيزي نگذاري كه نمي آيي باز
خيام
يك قطره آب بود و با دريا شد
يك ذره خاك و با زمين يكتا شد
آمد شدن تو اندرين عالم چيست؟
آمد مگسي پديد و ناپيدا شد
خيام
يك ذره خاك و با زمين يكتا شد
آمد شدن تو اندرين عالم چيست؟
آمد مگسي پديد و ناپيدا شد
خيام
اين قافله عمر عجب مي گذرد
درياب دمي كه با طرب مي گذرد
ساقي غم فرداي حريفان چه خوري
پيش آر پياله را كه شب مي گذرد
خيام
درياب دمي كه با طرب مي گذرد
ساقي غم فرداي حريفان چه خوري
پيش آر پياله را كه شب مي گذرد
خيام
ديدم به سر عمارتي مردي فرد
كو گِل بلگد مي زد و خوارش مي كرد
وان گِل با زبان حال با او مي گفت
ساكن ، كه چو من بسي لگد خواهي كرد
خيام
كو گِل بلگد مي زد و خوارش مي كرد
وان گِل با زبان حال با او مي گفت
ساكن ، كه چو من بسي لگد خواهي كرد
خيام
اي بس كه نباشيم و جهان خواهد بود
ني نام زما و نه نشان خواهد بود
زين پيش نبوديم و نبد هيچ خلل
زين پس چو نباشيم همان خواهد بود
خيام
ني نام زما و نه نشان خواهد بود
زين پيش نبوديم و نبد هيچ خلل
زين پس چو نباشيم همان خواهد بود
خيام
عمرت تا كي به خودپرستي گذرد
يا در پي نيستي و هستي گذرد
مي خور كه چنين عمر كه غم در پي اوست
آن به كه بخواب يا به مستي گذرد
خيام
يا در پي نيستي و هستي گذرد
مي خور كه چنين عمر كه غم در پي اوست
آن به كه بخواب يا به مستي گذرد
خيام
ساقي ، گل و سبزه بس طربناك شده است
درياب كه هفته دگر خاك شده است
مي نوش و گلي بچين كه تا درنگري
گل خاك شده است سبزه خاشاك شده است
خيام
درياب كه هفته دگر خاك شده است
مي نوش و گلي بچين كه تا درنگري
گل خاك شده است سبزه خاشاك شده است
خيام
نيكي و بدي كه در نهاد بشر است
شادي و غمي كه در قضا و قدر است
با چرخ مكن حواله كاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بيچاره تر است
خيام
شادي و غمي كه در قضا و قدر است
با چرخ مكن حواله كاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بيچاره تر است
خيام
از منزل كفر تا به دين يك قدم است
وز عالم شك تا يقين يك نفس است
اين يك نفس عزيز را خوش ميدار
كز حاصل عمر ما همين يك نفس است
خيام
وز عالم شك تا يقين يك نفس است
اين يك نفس عزيز را خوش ميدار
كز حاصل عمر ما همين يك نفس است
خيام
تا كي غم آن خورم كه دارم يا نه
وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه
پركن قدح باده كه معلومم نيست
كاين دم كه فرو برم برآرم يا نه
خيام
وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه
پركن قدح باده كه معلومم نيست
كاين دم كه فرو برم برآرم يا نه
خيام
اي دل ز زمانه رسم احسان مطلب
وز گردش دوران سرو سامان مطلب
درمان طلبي درد تو افزون گردد
با درد بسازو هيچ درمان مطلب
خيام
وز گردش دوران سرو سامان مطلب
درمان طلبي درد تو افزون گردد
با درد بسازو هيچ درمان مطلب
خيام
چون آب به جويباروچون باد به دشت
روزي دگر از نوبت عمرم بگذشت
هرگز غم دوروز مرا ياد نگشت
روزي كه نيامدست و روزي كه گذشت
خيام
روزي دگر از نوبت عمرم بگذشت
هرگز غم دوروز مرا ياد نگشت
روزي كه نيامدست و روزي كه گذشت
خيام
در هر دشتي كه لاله زاري بوده است
آن لاله ز خون شهرياري بوده است
چو برگ بنفشه كز زمين مي رويد
خاليست كه بر رخ نگاري بوده است
خيام
آن لاله ز خون شهرياري بوده است
چو برگ بنفشه كز زمين مي رويد
خاليست كه بر رخ نگاري بوده است
خيام
آن به كه در اين زمانه كم گيري دوست
با اهل زمانه صحبت از دور نكوست
آنكس كه به جمگي ترا تكيه بر اوست
چون چشم خرد باز كني دشمنت اوست
خيام
با اهل زمانه صحبت از دور نكوست
آنكس كه به جمگي ترا تكيه بر اوست
چون چشم خرد باز كني دشمنت اوست
خيام
شيخي به زني فاحشه گفتا مستي
هر لحظه به دام دگري پا بستي
گفتا شيخا هر آن چه گويي هستم
آيا تو چنان كه مي نمايي هستي
خيام
هر لحظه به دام دگري پا بستي
گفتا شيخا هر آن چه گويي هستم
آيا تو چنان كه مي نمايي هستي
خيام
اسرار ازل را نه تو داني و نه من
وين حرف معما نه تو داني و نه من
هست از پس پرده گفتگوي من و تو
چون پرده برافتد نه تو ماني و نه من
خيام
وين حرف معما نه تو داني و نه من
هست از پس پرده گفتگوي من و تو
چون پرده برافتد نه تو ماني و نه من
خيام
در كارگه كوزه گري بودم دوش
ديدم دو هزار كوزه گويا و خموش
هر يك به زبان حال با من گفتند
كو كوزه گر و كوزه خرو كوزه فروش
خيام
يك عمر به كودكي به استاد شديم
يك عمر زاستادي خود شاد شديم
افسوس ندانيم كه ما را چه رسيد
از خاك بر آمديم و بر باد شديم
خيام
افسوس كه نامه جواني طي شد
و آن تازه بهار زندگاني دي شد
وآن مرغطرب كه نام او بود شباب
فرياد ندانم كي آمدوكي شد
خيام
و آن تازه بهار زندگاني دي شد
وآن مرغطرب كه نام او بود شباب
فرياد ندانم كي آمدوكي شد
خيام