علامه طباطبایی بعد از رحلت همسرش گفت :همسر ما زن بسیار مؤمن و بزرگواری بود.او همراه ما درنجف
زندگی می کرد و در ایام عاشورا برای زیارت با هم به کربلامی رفتیم .وقتی به تبریز برگشتیم ،روز عاشورایی
همسرم که مشغول خواندن زیارت عاشورا بوده از ایام زیارت امام حسین(ع) در کربلا یادی می کند ومی
گوید:دهسال در روز عاشورا کنار قبرآن حضرت بودیم ولی امسال از این فیض محرومیم .
ناگاه پرده غیبی کنار می رود و می بیند که در حرم مطهّر رو به قبر حضرت ایستاده ومشغول خواندن زیارت
است .حرم مطهر و خصوصیات آن مثل گذشته است ولی چون روز عاشورا بوده است و مردم برای تماشای دسته
سینه زنان بیرون بودند وفقط چند نفر حرم مقابل قبرشهدای کربلا ایستاده بودند و خدام برای آنها زیارت
می خواندند.در این حین به خود می آید ومشاهده می کند در خانه خود مشغول خواندن زیارت است