دلِ مهدي عزادارِ مدينه ست
دو چشمانش گرفتارِ مدينه ست
دلش سوزد به حال زار مادر
كه مادرِ عشقِ بيمارِ مدينه ست
دل مهدي هزاران درد دارد
ولي نيمي از آن كارِ مدينه ست
بنالد از غم هجران مادر
كه دفنش در شبِ تارِ مدينه ست
گهي بر غربت بابا بگريد
گهي گريان دلدارِ مدينه ست
گهي آهي كشد با ذكر زهرا
دليلش درد و آزارِ مدينه ست
گهي در كوچهها در كُنجِ ديوار
به فكرِ روزِ غمبارِ مدينه ست
كنار بستر مادر نشيند
خودش هر شب پرستارِ مدينه ست