ته همين خاطر صداي خدا را هيچگاه نميشنويم.
خدا مطلق است ، بي جهت است.
اين تويي كه در برابر او جهت مي گيري ...
در تمام رنج هايي كه مي بريم،
خدايا، تو از همه ي همدمان با دوستانت بيشتر همدمي و براي كساني كه كار خود را به تو واگذارنده اند در بسندگي آماده تري
قسمتي از خطبه 218 نهج البلاغه
دنياي عجيبي شده است . . .
براي دروغ هايمان ،
خدا را قسم ميخوريم ،
و به حرف راست كه ميرسيم ؛
مي شود جان ِ تــو…
چو از او گشتي , همه چيز از تو گشت !
مگر از زندگي چه ميخواهيد كه در خدايي خدا يافت نمي شود ؟
وقتي به يك سلوك و آرامش خاص مي رسي كه
همه چيز را پائين بياوري و فقط « خــدا » را اون بالا نگه داري . .
خداوند براي هركس همون قدر وجود داره كه او به خداوند ايمان داره...
احساس حضور خــــدا
در همه حال
همه مسائل را حل مي كند.
آيت الله العظمي بهجت
خدايا دستم به آسمانت نمي رسد، اما تو كه دستت به زمين ميرسد بلندم كن
همه ي دارايي ام "دوست داشتن" توست !
(خدا) مي بيني چه ثروتمندم ؟
چقدر تاسف باره كه وقتي مسابقه ورزشي تيم محبوبمون به وقت اضافي ميكشه لذت ميبريم و از هيجان تو پوست خودمون نميگنجيم اما وقتي مراسم دعا و نيايش طولانيتر از حدش ميشه شكايت ميكنيم و آزرده خاطر ميشيم!
چقدر تاسف باره كه خوندن يك صفحه و يا بخشي از قرآن سخته اما خوندن صد سطر از پرفروشترين كتاب رمان دنيا آسونه!
خدايا ...
من اگر تو را نداشتم...
به آغوش كه دل خوش ميكردم
عاشق سكوتم اما آشوبي در منه كه نميذاره ساكت بمونم....
عاشق پاك موندنم
اما اگه نفسم بذاره...
گذشت رو دوست دارم اما زود از كوره در
ميرم.
از آرامش خوشم مياد اما زود طوفاني ميشم...
دوست دارم به خدام
نزديكتر شم اما خودم مسبب فاصله هام...
نميدانم در كدامين بيراهه زندگي دست تورارها كرده ام!
اما اين راميدانم كه
اگردليل شكست هاي ديروزم را
امروز فهميده ام به خاطراين است كه تودوباره
دست مراگرفته اي
بابت هر شبي كه به شكر سر بربالين گذاشتم
؛بابت هر صبحي كه به سهم به توآغاز كردم؛
بابت لحظات شادي كه به عادت نبودم؛
بابت هر گره كه به دست تو باز شدو من به شانس نسبتش دادم
؛بابت هر گره كه به دستم كور شد ومقصر را تو دانستم؛
مــــرا ببخش ...
هر روز پي توبه، گناهي از نو
فردا چو رسد باز تباهي از نو
عمري به زبان نموده اي استغفار
يكبار ز دل بگو «الهي» از نو
بچه كه بوديم و كار بدي ميكرديم،كلي گريه مي كرديم تا از عذاب وجدان آروم شيم و از اينكه آبرومون پيش خدا رفت خيلي ناراحت مي شديم.....
الان كه بزرگ شديم،و كار اشتباه مي كنيم،چقدر پيش خدا گريه مي كنيم و ناراحت ميشيم؟!!!!