معرفی وبلاگ
بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا.....
یاریم کن نگاهم...
در افق این فضای مجازی...
جز برای تو....نبیند
و انگشتانم ...
جز برای تو ...
کلیدی را فشار ندهند...
***********************
وقتی به علاوه خدا باشی منهای هر چیزی زندگی می کنی.
***********************
میلیون ها زن ایرانی در انقلاب سال 1357 با قدرت هر چه تمام تر پا در صحنه نهادند. حضور زنان در به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی چندین شکل داشت. برخی اخبار را گردآوری یا جزوه هایی را توزیع می کردند، بقیه به فعالان سیاسی مورد حمله یا زخمی ها پناه می دادند، بسیاری فعالانه در خیابان ها به راهپیمایی و تظاهرات می پرداختند، برخی تا آن جا پیش رفتند که در سنگر سازی در برابر نیروهای رژیم طاغوت کمک می کردند و حتی تعدادی از آنان اسلحه به دست گرفتند و به مبارزه پرداختند.
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 2002318
تعداد نوشته ها : 4398
تعداد نظرات : 99
...
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
روز خيلي گرمي بود، سوسماري با بچههايش توي باتلاق كنار آبگير تنشان را به گل ميزدند. از گرماي هوا كلافه شده بودند. به طرف آب رفته و بدنشان را در آب خنك فرو بردند. احساس بهتري پيدا كردند و از آب خنك لذت ميبردند.
چند دقیقهی بعد، صدای وحشتناکی شنیده شد. سوسمار به بچههایش گفت: شکارچیها در حال نزدیک شدن هستند. بهتر است که دور شوید. بچه سوسمارها سریع دور شدند. شکارچیها نزدیک آبگیر رسیدند. یکی از شکارچیها که اسمش بیل بود به دوستش، هری، گفت: میتوانیم کیف و کفش زیبایی از پوست این سوسمارها درست کنیم.هری گفت: امیدوارم امروز بتوانیم سوسمار زیبایی شکار کنیم.بعد داخل باتلاق رفت. پاهایش در باتلاق گیر کرد. ته تفنگش را در گل فرو کرد. میخواست بیرون بیاید؛ اما نمیتوانست. هر چقدر تلاش میکرد که از باتلاق بیرون بیاید، بیشتر در گل فرو میرفت. بیل دستش را گرفت؛ اما نتوانست به او کمک کند. هری ترسیده بود و فریاد میکشید. بیل به اطراف دوید تا کمک بیاورد؛ اما فایدهای نداشت. ناگهان سوسمار به طرف هری آمد. شاید طعمهی خوبی برای بچههایش پیدا کرده بود. سوسمار نزدیکتر شد. چند بار تنش را داخل گل باتلاق فرو کرد و بیرون آمد. هری پشت سوسمار بود. سوسمار به کنار ساحل آمد، هری را روی زمین گذاشت و دوباره داخل آبگیر رفت. بیل دوید و دوستش را در آغوش گرفت و گفت: آن سوسمار تو را نجات داد.هری و بیل هر دو کنار هم ایستادند و دور شدنسوسمار را تماشا کردند. هری تفنگش را داخل باتلاق انداخت و گفت: دیگر هرگز سوسماری را شکار نخواهم کرد.هری نیز تفنگش را توی باتلاق انداخت و گفت: من هم دیگر به آن نیازی ندارم.
چند دقیقهی بعد، صدای وحشتناکی شنیده شد. سوسمار به بچههایش گفت: شکارچیها در حال نزدیک شدن هستند. بهتر است که دور شوید. بچه سوسمارها سریع دور شدند. شکارچیها نزدیک آبگیر رسیدند. یکی از شکارچیها که اسمش بیل بود به دوستش، هری، گفت: میتوانیم کیف و کفش زیبایی از پوست این سوسمارها درست کنیم.هری گفت: امیدوارم امروز بتوانیم سوسمار زیبایی شکار کنیم.بعد داخل باتلاق رفت. پاهایش در باتلاق گیر کرد. ته تفنگش را در گل فرو کرد. میخواست بیرون بیاید؛ اما نمیتوانست. هر چقدر تلاش میکرد که از باتلاق بیرون بیاید، بیشتر در گل فرو میرفت. بیل دستش را گرفت؛ اما نتوانست به او کمک کند. هری ترسیده بود و فریاد میکشید. بیل به اطراف دوید تا کمک بیاورد؛ اما فایدهای نداشت. ناگهان سوسمار به طرف هری آمد. شاید طعمهی خوبی برای بچههایش پیدا کرده بود. سوسمار نزدیکتر شد. چند بار تنش را داخل گل باتلاق فرو کرد و بیرون آمد. هری پشت سوسمار بود. سوسمار به کنار ساحل آمد، هری را روی زمین گذاشت و دوباره داخل آبگیر رفت. بیل دوید و دوستش را در آغوش گرفت و گفت: آن سوسمار تو را نجات داد.هری و بیل هر دو کنار هم ایستادند و دور شدنسوسمار را تماشا کردند. هری تفنگش را داخل باتلاق انداخت و گفت: دیگر هرگز سوسماری را شکار نخواهم کرد.هری نیز تفنگش را توی باتلاق انداخت و گفت: من هم دیگر به آن نیازی ندارم.