وقتی دلت از تمام دنیا گرفت....
از گناه...
از آدم ها...
از بی پدری...
از تنهایی...
از خودت...و خودت و خودت با تمام بدی ها
حرمت آرومم میکند...آقا...
باز هم دل به گنبدت خوش کرده ام....
به کبوترانت...
صحن انقلاب...
پنجره فولاد...
دریابم...که ....خسته ام...
میگفت : وقتی طلبیده میشوی یعنی دل مولایت برایت تنگ شده...
آقای من...شما خوب میدانی دلتنگی را...
غربت را...
خوب میدانی....
سلام آقا....