ساعت فلش

1 ای آنکه یاد تو یاد آورانت را بزرگی دهد، وای آن که سپاس توسپاسگزارانت را رستگار کند، و ای آن که فرمانبرداری ِ تو فرمانبردارانت رارهایی بخشد، بر محمد و خاندانش درود فرست؛ وبا یاد خود، دل های ما را از هر یاد  دیگری بپرداز؛ وبا سپاس خود، زبان های ما را از هر سپاس دیگر،و با فرمانبرداری خود، اعضای ما را از فرمان برداری دیگران بازدار.

2 اگر برای ما فراغتی مقدّر کرده ای، آن را فراغتی بی گزند وسالم قرار ده که وبال نیاورد ودل هایمان را نمیراند، تا فرشتگانی که گناهان ما را می نویسند، با کارنامه ای سفید وتهی از تیرگی های گناه از پیش ما به سوی تو برگردند، وفرشتگانی که کارهای نیک ما را می نویسند، شادمان از آنچه در کارنامه ی ما نوشته اند، پیش تو آیند.

3 چون روز های زندگی ما سپری شود ومدّت عمر ما به سرآید و فراخوان ِ تو ما را فراخوانَد- همان که از اجابت آن چاره وگریزی نیست- بر محمد وخاندانش درود فرست وچنان کن که آنچه فرشتگان ِ نویسنده برای ما رقم می زنند، به توبه ای مقبول خاتمه یابد، تا پس از آن ما را به سبب گناهی که کرده ایم  و نافرمانی ای که بدان آلوده گشته ایم، باز نداری،

4 و در آن روز که از رازهای پنهان بندگانت پرده برمی داری، پیش چشم ِ همگان، پرده از گناهان ِ ما برنداری.

5 تنها تویی که با هرکس تو را بخواند، مهر می ورزی، وبه هر کس که تو را ندا دهد، جواب می گویی.