...
1 خدایا، با آمرزش وخشنودی خود، از مردم روی زمین یادی کن؛ آنان که پیرو پیامبران بودند وهنگامی که دشمنان، رسالت آن بزرگواران را دروغ پنداشتند، نادیده به راستی ودرستی رسالتِ ایشان گواهی دادند،
2 ودر هر زمان، از دوران آدم تا محمد(صلَّ الله عَلَیه وآله وصلم )چون پیامبرانی فرستادی و راهنمایانی برانگیختی که پیشوایان هدایت بودند، ورهبران ِ اهل پرهیزگاری – که بر همه شان سلام ودورد باد – به سبب حقایق ایمان واز سَرِ شوق به پیامبران رو کردند.
3 خدایا، یاوران ِمحمد را یاد کن؛ به ویژه آنان که حقِ با او بودن را ادا کردند، ودر یاری اش به خوبی کوشیدند، واو را مدد رسانیدند و به دیدارش شتافتند، ودر پذیرش دعوت او بر یکدیگر پیشی گرفتند، وچون پیامبر دلایل ِ روشن ِ رسالت خود را به آنان گفت، به گوش جان پذیرا گشتند .
4 آن گاه برای آشکار کردن دعوت او، از زن وفرزندان خویش بریدند و با پدران و پسرانِ خود جنگیدند تا پایه های پیغمبری اش را محکم سازند. وسرانجام، به برکت ِ وجودش پیروز شدند.
5 ویاد کن ازکسانی که دل هاشان در گرو محبت او بود ودر بازار مودّت او به تجارتی دل بسته که زیان وکسادی در آن را نداشت،
6 وچون به ریسمان ِدعوت او چنگ زدند، خاندان و قبیله شان از آنان دور شدند، وآن گاه که در سایه پیوند او آرمیدند، خویشان وبستگان پیوند از ایشان بریدند.
7 اینک، خدایا، آنچه را آنان برای تو ودر راه تو از دست نهادند، از چشم ِ عنایت خود دور مدار وبه خشنودی خود خوشنودشان ساز؛ چون مردم را به پیروی از دین تو گرد آوردند ودر فراخواندن مردم به سوی تو، با فرستاده ات هم آواز وهمراه شدند.
8 وبه آنان که دیار خویش را رها کردند واز زندگی راحت جداشدند وبه سختی در افتادند، پاداش نیک عطا فرما. نیز آن گروه از ستم دیدگان را که در راه یاری دین خود برشمارشان افزوده ای، چنان پاداشی ده.
9 خدایا، بهترین پاداش خود را به آن گروه رسان که در نیکوکاری پیرو یاران محمّد بودند؛ همانان که می گفتند:«ای پروردگار ما، ما را وبرادران ِما را که در ایمان ما پیشی گرفتند، بیامرز»(1)؛
10 گروهی که رهروِ یاران رسول شدند ودر پی هدف ایشان به راه افتادند ومانند آنان زندگی کردند؛
11هیچ تردیدی اندیشه وبینش آنان را به بیراه نبرد، وهیچ شکی در دلشان پدید نیامد تا ایشان را در پیروی از آثار ونشانه های تابناک هدایت آن یاران باز دارد،
12 بلکه پشتیبان و یاور آنان اند؛ ایشان را پیروی می کنند وبه هدایتشان راه می پویند؛ از جان و دل کردار و گفتارشان را می پذیرند وبه آنچه از ایشان رسیده است، بدگمان نیستند.
13 خدایا، بر تابعان(2)وزنان وفرزندانشان وهریک از ایشان که از تو فرمانبری کند،از امروز تا روز واپسین درود فرست؛
14درودی که با آن ایشان را از نافرمانی بازداری، وباغ های بهشت را به رویشان بگشایی، واز نیرنگ ِ شیطان نگاهشان داری، ودر هر کار نیک که از تومدد خواهند، یاری شان کنی، واز حادثه های روز و شب، جز آنچه خیرشان در آن است، در امان داری؛
15درودی که با آن امید به خود را در دلِ ایشان پدید آوری تا به آنچه نزد توست دل بدهند، واز آنچه در دست دیگر بندگان است ، دل بردارند و به آن بدگمان نشوند.
16 چنان کنی که تو را بخوانند واز تو بخواهند واز تو بیم داشته باشند، و به خوشی های زود گذر این جهان بی علاقه شان سازی، و شوق کار کردن برای آن جهان ، و آمادگی برای بعد از مرگ را در دلشان اندازی،
17 وهر مشکل واندوه سختی که در روز بیرون شدن جانها از بدن ها، بدان دچار شوند، برایشان آسان کنی،
18 وایشان را از رویدادهای وحشت زای قیامت وآتش ِ طاقت سوز دوزخ و بسیار ماندن در آن، به سلامت داری،
19 وبه جایگاه امن وآسایش پرهیزگاران رهسپارگردانی.
(1) : حشر،10
(2) :تابعان، جمع تابعی، در اصطلاح علم حدیث به کسانی گفته می شود که پیامبر و زمان او را درک نکرده اند، ولی در زمان اصحاب آن حضرت بوده اند و ایشان را به چشم خود دیده اند.