|
|
“اللهم اجعلنی فیه من المتوکلین علیک واجعلنی فیه من الفائزین
لدیک واجعلنی فیه من المقربین الیک باحسانک یا غایه الطالبین” “خدایا مرا
در این روز از آنان که (در تمام امور) بر تو توکل می کنند و نزد تو فوز و
سعادت می یابند و از مقربان درگاه تو می باشند قرار ده به حق لطف و احسانت
ای نهایت خواسته درخواست کنندگان”
(1) اللهم اجعلنی فیه من المتوکلین علیک “خدایا مرا در این روز از کسانی قرار ده که (در تمام امور) به تو توکل می کنند.”
ارزش توکل به خداوند
همانطور
که می دانیم تمام امور دنیا و آخرت و هرچه در عالم وجود دارد به امر
خداوند کار می کند؛ “ان الامر کله لله”(1) یعنی “به درستی که تمام امور به
فرمان خداوند است” و تمام کلیدهای غیب نزد اوست “و عنده مفاتح الغیب لا
یعلمها الاهو”(2) یعنی “و کلید خزائن غیب نزد خداوند است (که) کسی جز خدا
بر آن آگاه نمی باشد” و هر گاه اراده الهی اقتضا کند که امری صورت پذیرد
بدون هیچ درنگی صورت خواهد گرفت “اذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون”(3)
یعنی “هنگامی که (خداوند) اراده امری را کند به محض آنکه بگوید موجود باش،
پس موجود خواهد شد” و همه عالم فرمانبردار ذات اقدس اویند “بل له ما فی
السموات و الارض کل له قنتون”(4) یعنی “بلکه هرچه در زمین و آسمان است ملک
خداوند است و همه فرمانبردار اویند” پس با توجه به این آیات در می یابیم که
انسان در هر کاری که می خواهد انجام دهد باید به خدای (قادر و متعال) که
خالق و آفریدگار اوست توکل کند چرا که امیر مومنان حضرت علی علیه السلام
فرموند: “من توکل علیه کفاه و من ساله اعطاه و من اقرضه قضاه و من شکر
جزاه”(5) یعنی “هر کس بر او توکل کند او را کفایت نماید و هر کس از او
بخواهد می پردازد و هر کس برای خدا به محتاجان قرض دهد وامش را بپردازد و
هرکس او را سپاس گوید پاداش نیکو دهد” و خداوند (عزوجل) نیز در قرآن می
فرماید: “فاذا عزمت فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین” یعنی “پس هنگامی
که اراده نمودی (که کاری را انجام دهی) پس بر خداوند توکل نما (که) همانا
خداوند توکل کنندگان را دوست دارد” که ما نیز از خداوند می خواهیم در این
روز ما را از توکل کنندگان واقعی به ذات اقدس قرار دهد...
(2) واجعلنی فیه من الفائزین لدیک “و مرا در این روز از کسانی که سعادت می یابند قرار ده”
فائزین چه کسانی هستند؟
فائز
به معنای سعادتمند است که به کسی گویند که خداوند او را به واسطه عمل به
دستوراتش به رحمتش وارد کرده و از عذابش دور ساخته است چنانچه در قرآن می
فرماید: “قل انی اخاف ان عصیت ربی عذاب یوم عظیم”(6) یعنی “بگو که از عذاب
روز عظیم (یعنی قیامت) می ترسم که معصیت پروردگارم را انجام دهم” و در آیه
بعد می فرماید: “من یصرف عنه یومئذ فقد رحمه و ذلک الفوز المبین”(7) یعنی
“کسی که از عذاب روز قیامت در امان بماند و از او عذاب برداشته شود پس به
تحقیق به رحمت الهی وارد شده است که این سعادتمندی آشکار است” و آنان که از
معصیت پروردگار خویش اجتناب می کنند یقینا خداوند از آنان راضی است که این
رضایت سرچشمه از رضایت مخلوق به قضا و قدر پروردگار است به طوری که خداوند
در قرآن می فرماید: “رضی الله عنهم و رضواعنه ذلک الفوز العظیم”(8) یعنی
“خداوند از ایشان راضی است و آنان از خداوند راضیند که این رستگاری و
سعادتمندی بزرگ است” که ما نیز از خداوند می خواهیم در این روز ما را از
کسانی قرار دهد که به فوز عظیم دست یافته اند...
(3) واجعلنی فیه من
المقربین الیک باحسانک یا غایه الطالبین “و مرا در این روز از کسانی قرار
ده که مقرب درگاه تواند به لطفت ای نهایت خواسته درخواست کنندگان”
“تقوا موجب تقرب به ذات اقدس الهی”
کسانی
که به خداوند نزدیکترند و در پیشگاه او آبرومندند که تقوای الهی را پیشه
کنند چرا که خداوند در قرآن می فرماید “ان اکرمکم عند الله اتقکم” یعنی “به
درستی که گرامی ترین شما نزد پروردگار تقوا پیشه ترین شماست” و اگر به
واژه رسول “اکرم” صلی الله علیه و آله توجه کنیم و آیه “ولکم فی رسول الله
اسوه حسنه” یعنی “و برای شما در رسول خدا الگویی نیکو است” را در نظر
بگیریم می توانیم دریابیم که کسانی که می خواهند نزد خداوند آبرویی پیدا
کرده و مقرب درگاه او گردند با توجه به آیه “یا ایها الذین امنوا تقوالله و
ابتغوالیه الوسیله”(9) یعنی “ای کسانی که ایمان آورده اید تقوای الهی را
پیشه کنید و برای (رسیدن به خداوند) و آمدن به سوی او وسیله ای بیابید”
باید به آیه “اطیعوالله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم”(10) یعنی
“خداوند و رسولش و برگزیدگان از ایشان (یعنی اهل بیت عصمت و طهارت علیهم
السلام) را اطاعت نمایید” عمل نموده تا بتوانند جزء کسانی قرار گیر که مقرب
درگاه الهی هستند. پس ما نیز از خداوند می خواهیم به حق لطف و احسانش ما
را جزء کسانی قرار دهد که مقرب درگاه اویند. ان شاءالله که تابع باشیم.