اي انكه پس از ما به جهان در راهي
مي دان كه جهان پر است از زيبايي
زشت است اگر توُاَش پنداري زشت
زيباست گر تو باز مي فرمايي
اي آنكه پس از ما به جهان ميكوشي
مي كوش به راه مستي و مدهوشي
فرقي نكند چه ميخوري مي پوشي
امّا بنگر چه باده اي مي نوشي
اي آنكه پس از ما به جهان غم داري
نيكو بنگر كه از چه ماتم داري
غافل شده اي از آنچه داري با خويش
در ماتم آني كه چه ها كم داري...
مجتبي كاشاني